روابط انسانی، تا زمانی که در منطقه امن باقی بمانند، قابل پیش‌بینی‌اند.
اما به محض این‌که شروع به رشد، خلاقیت یا خروج از چارچوب‌های همیشگی می‌کنی، واکنش‌ها تغییر می‌کنند.
حمایت‌ها تحلیل می‌روند، سکوت‌ها بیشتر می‌شوند، و برخی تماشاگران نه برای تحسین، بلکه برای قضاوت منتظر می‌مانند.

از منظر روان‌شناسی اجتماعی، موفقیت فردی می‌تواند تهدیدی برای احساس ثبات دیگران باشد.
به همین دلیل، حمایت واقعی در زمان تغییر، یک شاخص کلیدی برای تشخیص عمق رابطه‌هاست.
مسیر رشد، نه فقط یک تحول درونی‌ست، بلکه فرآیندی‌ست برای غربال انسان‌های اطرافت.